De Groene Singel in Antwerpen is een 625 hectare groot gebied rond de Ring. Deze centraal is de stad liggende ruimte heeft een gefragmenteerd beeld en weinig verblijfskwaliteit. Een visie op de inpassing van deelprojecten en op de beeldkwaliteit ontbreekt.
Met de Groene singel levert het ontwerpteam een visie die het bermenlandschap zal uitbouwen tot een goed functionerend ecologisch netwerk. Dit door enerzijds het versterken van de ecologische waarden en daarnaast door het maken van verbindingen binnen de Groene Singelruimte zelf en met de grotere groenkernen in de omgeving van de Ring.
De verbindingen in de lengterichting gaan onder de viaducten door en zorgen ervoor dat de grotere groengebieden die aansluiten op de Groene Singel met elkaar in verbinding worden gebracht. De dwarsverbindingen, zoals de toekomstige Groene Bruggen en ecotunnels, versterken het netwerk door ook de groengebieden en bermen aan de binnenzijde van de ring aan te sluiten op het netwerk.
Het beeldkwaliteitsplan gaat uit van drie sublandschappen in het bermenlandschap. Voor elk van de landschappen is een streefbeeld bepaald.
— het rivierduinlandschap is open, overwegend droog en geaccidenteerd met inheemse planten rond de zuidelijke knoop;
— het bosschagelandschap is een afwisseling van kleinere en grotere bosjes met inheemse bomen, heesters en grazige vegetatie in het centrale deel van de gebied;
— het havenlandschap dat groen en water met stenige oppervlaktes combineert, zoekt in het noorden de aansluiting met het Eilandje, maar voegt er een ecologische insteek aan toe.